tleperıf sürgündeki varoluşumuzdur
mezdeug bu dağlar bizim diye haykırır
yislamey dağların şarkısı
hakulaş karadenizle rakstır
wuıc ibadet,
kafe aselet,
abrec aşkı anlatır bize
apsuwa'da zafer,
çeçen'de destan okunur
şağdi bir masaldır, hırçın
kafe guançe bir sürgün şarkısı
umudun dansla resmidir tuşlar üzerindeki
maharetli parmaklardan dinlenen uzun bir destan
başı dik dağlıların özgürlük çığlığıdır,
at kılından çalgılarımızın
"sürgün" diyen feryadıdır,
vatana selamdır elbruz

güneş saçlı çocuklar...
ışık saçtı etrafa,
gök yere değdi meraktan, yer titredi...
tutuştu, yandı alev alev...
anadolu sordu kimsiniz siz diye,
ateş saçan buz gibi gözler,
nal sesleri kulağımda...
yüreğim kanadı ellerimi parçalarken...
sen tanımazsın dedim bizi,
daha ne gördün ki...
kafdağının güneş saçlı,
deniz yürekli atlılarıyız biz,
mutluluk dağıtırız insanlara,
gözümüz yaş da olsa...
ve sevda taşırız yüreğimizde...
bir de hasret... ülkeme...